Ahum… Weet je nog, dat ik typte dat het tweede rokje sneller ging?
Toen ik ‘s avonds in bed lag realiseerde ik me ineens waarom. Sommige stappen gingen inderdaad echt sneller, zoals het inplooien. En de rits inzetten. En de stof kiezen (want het zelfde als van rokje 1).
En bij dat laatste was het fout gegaan, want het was namelijk de andere helft van de lap van rokje 1. Waar ik wel vervolgens de breedte van had aangepast, maar volledig vergeten was ook de lengte (en dus de hoogte van het rokje) aan te passen….
Waar ik zoal aan denk als ik in bed lig.
Dus vandaag op het program: 6 cm van de onderkant van het rokje halen en het biaisband er opnieuw langs zetten.
En zo duurde het maken van rokje 2 toch langer dan het maken van rokje 1…
3 Responses
Meetje Lief!
Gelukkig was die te lang en niet te kort. … succes!! Het blijft een mooi rokje. Liefs marcella
Janneke Assink
Dat was inderdaad een geluk bij een ongeluk! Dank voor je compliment 🙂
Janneke van de Streek
Dat heb ik nu ook altijd als ik in bed lig 🙂 dan weet ik ineens wat ik fout heb gedaan of als ik er niet uitkom dan weet ik het snachts dus wel.tja dan kun je eruit gaan ….ik kies toch liever voor doorslapen.
Leuk rokje geworden!en gelukkig niet al te veel werk.
gr.Janneke