How a locking stitch marker saved the day

Zie je mijn haakwerk? En hoe de haaknaald los ligt? Dat is niet omdat ik klaar ben met de bovenkant van de vierde bloemenpoef (zie hier nummers 1 t/m 3). Nee, dat is omdat Max kans zag er met mijn haakwerk vandoor te gaan. Al hollend, haakwerk in z’n bek, bolletje wol achter zich aan, rafelde zo de toer uit waar ik mee bezig was. Tot de stitch marker dus. Die zit er in om de toeren bij te kunnen houden. Maar blijkbaar is zo’n speldje ook enorm handig wanneer je een pup in huis hebt. Weer wat geleerd. En dan bedoel ik niet alleen dat ik altijd stitch markers moet gebruiken, maar vooral ook dat ik m’n haakwerkjes buiten het bereik van een pup moet houden…

Do you see my WIP? And how the hooking needle is lying there, not attached to the crochet project? That’s not because I’m finished crocheting the top of the fourth flower pouf (number 1, 2 and 3). It’s because of Max: he managed to escape with my crochet stuff. Running around, crochet piece in his mouth, tagging along the ball of yarn, he unraveled the last round. Right up to where the stitch marker was attached. I use that to mark the beginning of a round. But obviously this crochet tool is also very handy when you have a puppy. Lesson learned. Always use stich markers and especially: put away crochet work out of puppy’s reach.

Al hakend, en Max in de gaten houdend, geniet ik van al het moois in de tuin. Zoals de bloemen op tafel (zie boven), de in bloei komende lavendel en onze bijzondere pioenroos.

While crocheting and keeping an eye on Max, I’m enjoying all the beautiful things in our garden. Like the flowers on the table, the lavender that is coming into bloom and our special peony.

En ik ben niet de enige die geniet: ook de hommels en de vlinders komen hier graag.

And I’m not the only one enjoying: the bumble-bees and butterflies also like to visit.

En er zitten vogels in ons vogelhuisje! Die liever niet op de foto wilden, die wens respecteer ik.
(in werkelijkheid was ik uiteraard telkens niet in de buurt met m’n camera als ze in of uit vlogen)

And there are birds in our nesting-box! They’d rather not be in the picture and I respect their wishes.
(of course, in reality I just wasn’t around with my camera when they were flying in and out)

Overigens zijn het niet alleen de bloemen die groeien en bloeien: ook de kersenbomen gaan binnenkort hun vruchten afwerpen en de aardbeien van Leon zien er veelbelovend uit.

It’s not only the flowers that are prospering: the cherry tree will soon produce its cherries and Leon’s strawberries look promising. 

Of we die aardbeien nog rijp gaan meemaken is echter de vraag…

Whether we will ever see ripe strawberries remains to be seen…

Want als er één beest is dat van onze tuin geniet, dan is het Max. Inmiddels twee weken bij ons en een van z’n favoriete plekken is de voet van het basketbalbord. En dan niet die handige vlakke, nee, die ietwat bol lopende. Zodat je er telkens afglijdt…

Because if there is one animal in particular that is enjoying the garden, it’s Max. He has been with us for two weeks now and his favorite place in the garden is the foot of the basketball board. And no, not the one that is flat, but the one that bulges. So you’ll slide off every time you try to relax…

Gelukkig is het een pup en heeft hij dus niets anders te doen dan telkens weer opnieuw op die voet klimmen. En wij, wij hebben het beste vermaak met uitzicht op dit heerlijke beest.

Luckily it’s a puppy and he doesn’t have anything else to do but try and try again. While we are enjoying ourselves watching this wonderful dog.